De juiste antwoorden op de Russische versie van het spel.
De game "94" gaat over specifiek Chinees eten.
De antwoorden waren:
In het spel raden we 94% van het Chinese eten aan, dit is het voedsel dat ik heb geopend:
Rijst - neemt een groot vierkant en helpt rijst met 39 procent;
Noedels - open in het tweede vierkant en verdien 36 procent;
Rollen - zie in het onderstaande vak en tel 12% voor rollen;
Saus - ontmoet in de volgende doos en voeg 4 procent toe voor de saus;
Eend - het laatste plein opent de Chinese eend, want dit voedsel krijgt 3 procent.
Rijst - bleek het meest populaire product - 39 procent
Noodles, die bleek te zijn Chinees, niet Nashenskaya, - 36 procent
Rolls, en ik dacht dat ze Japans waren - 12 procent
Saus - 4 procent
Eend, blijkbaar in Peking - 3 procent.
Nu is het Chinese en Japanse eten zo verward dat je het einde niet zult vinden. Al begonnen te zeggen: "Oosterse keuken". Daarom kunt u niet instaan voor de juistheid van de antwoorden.
Rijst - (39%) - niemand zal daar ruzie over maken, dit product wordt gerespecteerd in China en in grote hoeveelheden geconsumeerd.
Noedels - (36%) - waarschijnlijk, is het Chinese noedels, of is het een moderne uitvinding in China?
Rolls - (12%) - zeggen dat ze zijn uitgevonden in Amerika.
Saus - (4%) - te abstract, er zijn veel sauzen.
Eend - (3%) - het was mogelijk om Pekingeend te proberen, een smakelijk genoeg gerecht als het goed gekookt is en geen oude eend.
http://www.bolshoyvopros.ru/questions/2813649-igra-94-kitajskaja-eda-kakie-otvety.htmlDe Chinese keuken is voor velen van ons niet zo bekend, maar ieder van ons kan associaties met deze Aziatische keuken brengen. Dus, hier zijn enkele associaties op dit niveau in het spel 94 procent:
Noodles - (Chinese keuken bestaat voornamelijk uit noedels - 27%)
Eetstokjes - (Chinees eet met stokjes - 24%)
Rijst - (in deze keuken zijn er veel rijstgerechten - 23%)
Spicy - (Chinese keuken wordt door velen als behoorlijk gekruid beschouwd - 10%)
Vis - (6%)
Sojasaus - (en zonder sojasaus in deze keuken kun je nauwelijks doen - 4%)
http://www.fan-igra.ru/?p=4664Spel 94% gaf ons een taak over de soorten Chinees eten. Iedereen weet dat er keukens bestaan uit verschillende landen van de wereld, waaronder de Russische of Oekraïense keuken. Of de meer onbekende keuken van een Europees land, maar er zijn meer exotische keukens, zoals de Koreaanse, Japanse of Chinese keuken. Dat gaat over Chinees eten en zal in het artikel worden besproken.
94%. Chinees eten
In ons land hebben mensen een vaag idee over Azië, in het bijzonder, over de Chinese keuken. Maar dankzij boeken, films en stereotypen kan bijna iedereen verschillende associaties noemen die te maken hebben met de Chinese keuken. Hier zijn enkele associaties die we op dit niveau van het spel 94% kunnen waarnemen:
Oost is een delicate zaak. En China is ook een exotisch iets. De keuken van dit land staat vol met verschillende geneugten, weinig bekend voor de eenvoudige Russische man in de straat. Eenieder van ons kan uw associatieve serie echter leiden naar het concept van de "Aziatische keuken". Laten we eens kijken welke antwoorden de respondenten hebben gepresenteerd op het niveau van het spel met de naam 94 procent.
De Chinese keuken, met een lange geschiedenis, unieke kenmerken, talrijke stijlen en tradities en uitzonderlijke kookmethodes, is een belangrijk onderdeel van de grote Chinese cultuur. Chinese gerechten staan bekend om hun kleur, geur, smaak en zeer aantrekkelijke uiterlijk.
De Chinese keuken heeft zich eeuwenlang ontwikkeld en gerijpt en vormt een rijk cultureel erfgoed. Het wordt gekenmerkt door een uitstekende samenstelling van ingrediënten, een nauwkeurig kookproces, speciale aandacht voor de kracht van vuur en een aanzienlijk voedingsvermogen. Lokale specialiteiten, voorgerechten en speciale gerechten werden gevormd volgens regio's, lokale producten, klimaat, historische factoren en eetgewoonten.
De Chinese keuken kan eenvoudig of ingewikkeld zijn, maar bovenal is het gebaseerd op de meest verse ingrediënten gecombineerd om een uitgebalanceerde smaak te creëren. China is een groot land en er zijn veel verschillende regionale stijlen van Chinees koken. Maar hoewel de kookstijlen kunnen variëren, zijn er veel gemeenschappelijke elementen die ze delen en die de Chinese keuken in het algemeen kenmerken.
http://prostoest.ru/kitajskaya-kuxnya/In de Chinese cultuur en in elk leven speelt Chinees eten een zeer belangrijke rol, het is bijna het hoofdonderwerp van elk gesprek. De Chinezen, zelfs tijdens een vergadering in plaats van 'Hallo, hoe gaat het met je?', Zijn geïnteresseerd in de vraag of iemand vandaag heeft gegeten en ik maak absoluut geen grapje. De zin "Heb je vandaag gegeten?" (你 吃 了 吗 - Ni chi le ma?) Is lang een gewone vorm van begroeting geworden.
Het is op de een of andere manier moeilijk om de traditionele Chinese keuken te karakteriseren, omdat China een enorm land is, op wiens grondgebied er 56 nationaliteiten zijn, elk van hen heeft speciale culinaire tradities en recepten. Maar daarom is de Chinese keuken zo divers en uniek.
Samenvattend kunnen we twee geografische hoofdgebieden onderscheiden: noord en zuid. Het belangrijkste verschil is dat in het noorden noedels fungeren als hoofdgerecht, of dumplings (gebakken, gekookt, gestoomd) en ongezuurd brood (mantou). In het noorden is voedsel meer zout, vet en voedzaam.
In het zuiden wordt de voorkeur gegeven aan rijstgerechten (gekookte rijst, rijstnoedels, rijstwafel). Tegelijkertijd wordt de zuidelijke traditionele keuken gekenmerkt door meer zoet en pittig voedsel.
Net als in andere warme landen, werd in het oude China peper gebruikt voor desinfectie, omdat het bij hoge temperaturen moeilijk is om de versheid van producten te garanderen en om verschillende darminfecties te voorkomen, werd al het voedsel genereus bestrooid met pittige specerijen. Naast het noorden en het zuiden, onderscheiden ze ook de Sichuan-keuken, die het meest bekend staat om zijn pittigheid, het serveert zo pittige gerechten dat niet elke Chinees het zal kunnen verteren, maar voor de lokale bevolking lijkt al het eten te vers.
Maar denk niet dat de overvloed aan peper alleen in het zuiden wordt gevonden, voor de meeste buitenlanders lijkt bijna elk Chinees eten pittig, simpelweg omdat we totaal niet gewend zijn aan zoveel specerijen en specerijen.
Over het algemeen zijn de Chinezen dol op verschillende soorten specerijen, kruiderijen, additieven en gebruiken ze actief bij het koken. Ze onderscheiden vijf basissmaken en vijf ingrediënten die voor hen verantwoordelijk zijn: pittig - peper en gember, zuur - azijn, zout - zout, bitter - wijn, zoete melasse. Er zijn zelfs ogen op de markt, zoveel dat we zelfs niet vermoeden. De meest populaire knoflook, hete rode peper, gember, komijn, kruidnagel, anijs en anderen. Dit alles geeft Chinese gerechten een unieke smaak en aroma.
Tegelijkertijd, in tegenstelling tot ons, eten de Chinezen praktisch geen zout en suiker. Zout vervangt ze met sojasaus, die deel uitmaakt van bijna elk gerecht, ze houden helemaal niet van suiker, en nog minder tot thee, zoals wij. Maar ze houden er van om verschillende bloemen en gedroogd fruit toe te voegen aan thee.
Het voordeel van de Chinese keuken is het gebruik van een groot aantal groenten en kruiden, terwijl de verwerking van de meeste ervan minimaal is (gebroeid met kokend water, een beetje koken, gestoomd), waardoor u meer voedingsstoffen en vitamines kunt besparen. Over het algemeen is er in China het hele jaar door een zeer breed assortiment groenten en fruit, niet alleen in het zuiden, maar ook in het noorden van het land. Hier en in de winter kunt u tomaten, komkommers, courgettes, aubergines, asperges, allerlei soorten kool en meer kopen. Lokale mensen hebben nog niet eens gehoord van conservatie, waarom, als alles vers op de markt wordt verkocht?
Voor de Chinezen is de belangrijkste gewichtsmaat één jin (斤 jīn), die gelijk is aan 0,5 kg, daarom is de prijs voor alle gewichtsproducten die ze hebben aangegeven in jins, niet in kilogrammen. De prijzen voor groenten zijn afhankelijk van het seizoen: in de winter en de lente kost alles iets meer dan in de zomer of herfst, het hangt ook af van de provincie: in het zuiden is het goedkoper, in het noorden is het duurder. Hier zijn de geschatte prijzen op de markt:
Naast onze gebruikelijke groenten eten de Chinezen wortels, bollen en lotuszaden, bamboescheuten, boompaddestoelen, enz. Verrassend genoeg is veel ervan erg lekker!
De verscheidenheid aan vruchten is hier ook geweldig, behalve de bananen-sinaasappels die we al kennen, in China kun je papaja, drakenfruit, jackfruit, durian, lychee, mango's en heerlijke ananas kopen. Veel van deze vruchten in supermarkten zijn het hele jaar door verkrijgbaar, maar seizoensfruit is beter, omdat ze goedkoper zijn en ze meer vitamines bevatten.
In het vroege najaar zijn de meest voorkomende vruchten watermeloenen, meloenen, appels, druiven, papaja en drakenfruit. Op dit moment kost papaja en drakenfruit ongeveer 5 yuan per stuk, soms kun je voor 10 yuan 3 kopen.
Sinds november beginnen ze dadelpruimen, mandarijnen, sinaasappels te verkopen, de prijs zal ongeveer hetzelfde zijn vanaf 2,5 yuan per jin.
In februari begint het ananasseizoen, de prijs is van 4 yuan per jin, in maart en april zijn er veel mango's in China, die 7-10 yuan per jin kosten (prijs hangt af van grootte, kleintjes zijn goedkoper, grote zijn duurder).
Aardbeien, kokosnoten, lychees en perziken verschijnen in mei-juni. Zoals hierboven al geschreven, wordt de prijs meestal aangegeven voor jing, maar seizoensvruchten worden vaak verkocht met een zogenaamde korting, bijvoorbeeld 3 jing - 10 yuan, dat wil zeggen, de prijs is aangegeven voor 1,5 kg. Voor groot fruit, zoals papaja, kokosnoot of drakenfruit, wordt de prijs vaak per stuk vermeld. Nu (april) zijn de volgende prijzen op de markt: kokosnoot 10 / stuk, citroen 2,5 / stuk, mandarijnen, appels, 2,5-3 bananen voor jin, mango - 8 voor jin.
Hoe vreselijk het ook klinkt, maar de Chinezen eten eigenlijk bijna alles dat rent, springt, vliegt en kruipt. Naast pluimvee, varkensvlees en rundvlees eten ze in sommige provincies van China vlees van honden en katten, duiven, slangen, kikkers, schildpadden, apen en zelfs zeldzame en beschermde dieren. Zeldzame dieren zijn illegaal, maar de Chinezen stoppen niet, geloof me. Nog niet zo lang geleden werden de Chinezen gearresteerd, die panda-vlees verkochten dat staat vermeld in het Rode Boek, wat kan ik nog meer zeggen? Allerlei ingewanden worden ook gebruikt. In de oudheid was dit te wijten aan het feit dat er helemaal niet genoeg voedsel was en het niet nodig was om uit te sorteren, om te overleven, aten mensen alles wat ze konden vangen. Tegenwoordig, als het gaat om exotische gerechten, is het waarschijnlijker een gelegenheid om uw financiële welzijn te demonstreren. Een andere reden om zich tot exotisch te wenden, is de wens om hun gezondheid te verbeteren. De Chinezen geloven dat soep met een schildpad een lang leven zal geven, hondenvlees zal ziektes genezen, de slang zal slimmer en slimmer worden. Alle planten die kunnen worden gebruikt bij het koken, ook gebruikt. Dus, naar mijn mening, zijn het echt alleseters.
De Chinezen hebben een heel goede gewoonte: sinds hun jeugd hebben ze duidelijk een regime ontwikkeld om te eten. Inderdaad, de meeste Chinezen eten per uur:
Misschien is het daarom dat ze geen problemen hebben met overgewicht. In deze intervallen zijn alle plaatsen druk. Het was in deze tijd dat een groot aantal kraampjes met verschillende straatvoedsel de straten verlieten. Voor de rest van de tijd werken de etablissementen ook, maar er is geen haast, alleen alleenstaanden die om een of andere reden niet op tijd zijn, komen eten.
Iedereen weet dat de Chinezen met stokjes eten, maar niet iedereen weet dat bepaalde etiquette moet worden nageleefd. Maar de Chinese peilingen bezitten deze vaardigheid perfect, ze hebben zelfs een cartoon over dit onderwerp, die kinderen de juiste bediening van eetstokjes leert. Van wat ik me herinnerde: je kunt verticale stokjes niet laten zitten in een bord (slecht teken en doodssymbool), je kunt geen staafjes likken, omdat het eten van een gemeenschappelijke plaat wordt gehaald, je de stokjes niet kunt richten naar mensen die aan tafel zitten, klop ze op tafel of bord, ga door eten op zoek naar een beter stuk, waaraan je raakt, neem het dan, en nog veel meer.
Een ander kenmerk van de Chinezen is het feit dat een zeer klein percentage mensen thuis voedsel bereidt, de meeste bevolking eet het liefst in een restaurant of neemt eten mee naar toe. Het is soms opvallend dat veel vrouwen absoluut niet kunnen koken of, als ze dat kunnen, ze er geen tijd aan verspillen. Vakanties zijn een uitzondering en zelfs dan niet in alle gezinnen. In feite is het erg handig en goedkoop, soms lijkt het me dat het zelfs nog duurder is om thuis te koken. Bovendien is er op elke hoek een massa verschillende instellingen voor elke smaak en elk budget.
Trouwens, de Chinese maaltijd is ook anders dan de onze. Als iedereen in ons restaurant voor zichzelf een apart gerecht bestelt, hebben de Chinezen het tegenovergestelde. Als er meer dan één persoon aan tafel is, worden er altijd verschillende gerechten besteld. Op de tafel worden grote gemeenschappelijke gerechten geserveerd en aparte gerechten met rijst of mantou door het aantal personen. Iedereen neemt een beetje van elk gerecht. In veel instellingen werden speciale ronde tafels met een draaiende standaard gemaakt om het gemakkelijker te maken om alle gerechten te krijgen.
Als we onze maaltijd beginnen met een vloeistof (soep), beëindigen de Chinezen het, in de overtuiging dat dit heilzamer is voor de gezondheid. Tegelijkertijd hebben ze helemaal geen soep zoals de onze, er zit geen vlees of aardappelen in, niets zoals we gewend zijn. Het is nogal een soort van viskeuze modderige bouillon met eieren, kruiden, misschien rijst.
Zelfs de Chinezen zijn erg rommel aan de tafel. Alles dat niet gegeten kan worden, zoals botten of vellen, spuugt stukken peper niet uit op zijn bord, maar recht op de gewone tafel of op de vloer. In het algemeen is het voor mij persoonlijk niet prettig om met de Chinezen aan dezelfde tafel te eten, omdat we volledig verschillende ideeën hebben over het juiste gedrag aan tafel, iets dat voor hen natuurlijk is, een slechte vorm voor ons.
Zoals ik al zei, de Chinezen eten alles. Ik noem het een afvalvrije productie, aan de ene kant is het goed dat ze manieren vinden om alles uit alles te halen, aan de andere kant is het raar als mensen in een duur restaurant een andere maaltijd eten of knagen. Een van deze heerlijke gerechten "Phoenix Claws" (泡椒 凤爪 - pàojiāo fèngzhǎo) klinkt zielig, toch? In feite zijn dit kippenpoten, degenen met klauwen. Niet geloven? Overtuig uzelf. Kippenpoten, gemarineerd in verschillende sauzen, worden verkocht in winkels, dit zijn zogenaamde snacks of in het Chinees 小吃 xiǎochī, de Chinezen knabbelen ze vaak met bier. Naast kippenpoten eten ze ook eendenhalzen, poten, hoofden en lamskoppen, koeienmagen, er is zelfs een gerecht van eendenbloed, maar ik denk dat we het zonder een foto kunnen stellen, omdat ik er persoonlijk niet naar kijk, dus ik zou het moeten geloven.
Ik weet niet of het waar is of een mythe, maar de Chinezen zien lactose-intolerantie als een nationale eigenaardigheid. De meesten van hen gebruiken onze gebruikelijke zuivelproducten niet, maar eten sojakaas en drinken sojamelk. Voor het grootste deel zijn ze niet op de hoogte van het bestaan van producten als kefir, ryazhenka en kwark. Buitenlandse kazen, boter en yoghurt zijn erg duur en niet iedereen kan ze betalen. 'S Ochtends drinken de Chinezen vaak sojamelk, en van tofu (sojakaas) bereiden ze verschillende gerechten.
Het meeste van zijn tofu (豆腐 - dòufu) is een ongevaarlijk en soms smakelijk gerecht, maar er is een van zijn variëteiten - chou tofu (stinkende tofu - 臭豆腐 chòudòufu), van de geur waarvan misselijkheid echt naar boven komt. de stank is echt griezelig.
Dit gerecht wordt ook "duizendjarige" of "keizerlijke" eieren genoemd. Gebruik voor de bereiding eend- of kippeneieren. De schaal is bekleed met een speciale samenstelling van as, kalk, zout, frisdrank, bladeren van planten en achtergelaten op een speciale plaats waar lucht niet krijgt, om 1-3 maanden te rijpen. Nadat de eieren grondig zijn gewassen, geschild van de schaal en gelucht. Het blijkt zo'n ongebruikelijk gerecht te zijn. Ze zeggen dat het niet lekker ruikt, maar het smaakt normaal, maar ik durfde het niet te proberen.
De Chinezen zijn grote fans van ongebruikelijke smaakcombinaties, bijvoorbeeld in de schappen van supermarkten kun je aardappelchips ontmoeten met komkommer, tomaat, limoen, honing en zelfs chocolade.
IJsjes met erwten, maïs, bonen, gezouten vleessnoepjes, zoete broodjes met bonen of vleestouw en nog veel meer zullen hen bekend voorkomen. Fijnproevers, kortom.
Zee-egels, zwaluwnesten, haaienvinnen, aaphersenen, slangen, schildpadden en andere exotische producten zijn voor ons vrij gewoon in de Chinese keuken, maar plezier is niet goedkoop. Dergelijke gerechten kunnen worden geproefd in veel restaurants in China.
Maar de meest extreme in dit opzicht wordt beschouwd als de zuidelijke provincie van Guangdong, met de hoofdstad van Guangzhou. De lokale smaakvoorkeuren zijn schokkend niet alleen buitenlanders, maar ook veel Chinezen uit andere provincies. Ondanks de protesten van dierenbeschermers over de hele wereld en de verboden van de Chinese overheid, verkopen smokkelaars hier zeldzame soorten dieren die vervolgens worden gegeten of gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde. Persoonlijk ben ik tegen al dit exotische, maar als iemand geïnteresseerd is en wil proberen, alstublieft. Hier zijn de namen van enkele exotische gerechten:
Er is één gerecht, het wordt "het gevecht van een draak met een tijger" genoemd, de poëtische naam trekt velen aan, maar alleen totdat ze weten dat het vlees van een slang de rol van draak speelt en katten de rol van een tijger spelen. In het Chinese menu schrijven ze de ingrediënten niet, en als je helemaal niet vertrouwd bent met de Chinese keuken, dan is het volkomen onbegrijpelijk van de naam waar dit gerecht van gemaakt is. In goede restaurants moet er natuurlijk een menu in het Engels zijn, maar dit is niet altijd en overal. In grote toeristische steden is dit echt gemakkelijker. In kleintjes, hoogstwaarschijnlijk, zul je helemaal niets vinden behalve Chinees, het is goed als er foto's zijn, en als dat niet zo is, dan is de zaak echt slecht. In dit geval zou u een vertaler bij u moeten hebben, die u eenvoudig op uw smartphone kunt installeren.
Maar trouwens, de Chinezen eten niet verschillende insecten in het dagelijks leven. En al deze schorpioenspiesjes, sprinkhanen, kakkerlakken en rupsen die op Wangfujin in Beijing of andere steden aanbieden, zijn niets meer dan een toeristische attractie. Misschien was het al eerder in eten, maar nu niet. Hoewel de Chinezen daar helemaal niet zeker van zijn 100.
Je kunt eindeloos praten over Chinese smaakvoorkeuren, maar dat is niet nodig, omdat iedereen zijn eigen voorkeuren heeft. Onze borsjt, haas of haring onder een bontjas voor de rest van de wereld lijkt ook absurd.
Dit is bijna het eerste dat in me opkomt bij de vermelding van China. Ontken jezelf niet het plezier om het gerecht te proberen, dat feitelijk een van de belangrijkste symbolen van de Chinese keuken werd. Je kunt het in elke stad in China proeven, en hoewel de eend Peking heet, kwam het oorspronkelijke recept voor de bereiding uit de provincie Shandong. In veel steden zijn er restaurants die speciaal zijn gespecialiseerd in het koken van Pekingeend en die de juiste naam hebben, maar in een gewoon restaurant of café is het net zo smakelijk. De bijzonderheid van dit gerecht is dat vóór het koken de eend wordt gebeitst in een speciale saus gemaakt van honing, jam en verschillende kruiden. Zoet en knapperig - dit is het hoogtepunt van dit gerecht. Voor het opdienen wordt de eend in kleine stukjes gesneden die op borden lijken, maar ze kunnen als geheel dienen en vervolgens bij de gasten worden gesneden. Pekingeend kan niet alleen in een restaurant worden geproefd, maar ook in speciale straatwinkels worden gekocht. Ze hoeven niet de hele eend te bestellen, je kunt de helft of zelfs een kwart nemen.
Een andere van mijn favoriete gerechten die ik zou aanraden om te bestellen terwijl ik in China ben, is varkensvlees in een zoetzure saus, of zoals het ook wel tansulji wordt genoemd. Kleine stukjes vlees worden gerold in zetmeel en gebakken in een wok, daarna wordt een speciale saus toegevoegd en wordt de klaargemaakte schotel besprenkeld met sesam. Het gerecht is heel aangenaam: zacht, zuur en zoet zijn er goed bij, en het belangrijkste is dat het absoluut niet pittig is. Trouwens, op sommige plaatsen wordt varkensvlees vervangen door kip, het blijkt ook niet slecht.
Dit gerecht lijkt erg op varkensvlees in een zoetzure saus, maar in plaats van vlees gebruikt het vis, zoals de naam al zegt, voornamelijk karper. De vis wordt als geheel op tafel bereid en op tafel geserveerd en om het gemakkelijker te maken om met eetstokjes te eten, worden speciale sneden gemaakt. Dezelfde zoetzure saus wordt gebruikt om te koken, maar het gerecht zelf is malser. Het enige minpuntje is naar mijn mening dat het niet erg handig is om botten met stokjes te kiezen, maar ik heb niet geleerd hoe ik vissen als Chinees kwijt kan. Voor vis, evenals voor bijna alle andere gerechten, rijst moet apart worden besteld. Voor fans van de combinatie van zuur en zoet, raad ik aan om vis en varkensvlees te proberen.
De kroon van alle Chinese moslims is noodles in runderbouillon (niu zou myen). Je kunt het in bijna elke stad in China proberen, maar zijn geboorteplaats is Lanzhou, in het noordwesten van China. Noedels worden met de hand gekookt, gekookt en met runderbouillon gegoten. Leg vervolgens de groente in het bord (koriander, ui), stukjes vlees en voeg kruiden toe. Als je niet van pittig houdt, kun je vragen om geen peper toe te voegen, en de bouillon zelf is niet pittig.
De bereiding van noedels wordt voornamelijk gedaan door mannen, omdat dit een zeer moeilijke zaak is en sterke handen nodig zijn, ik heb tenminste niet gezien dat vrouwen dit doen. Ze kneden het deeg, strekken het uit en kloppen het vervolgens op de tafel, enzovoort, meerdere keren. Hoe dunner de noedels eindigen, des te bekwamer de meester wordt beschouwd.
Trouwens, in China zijn noedels niet alleen een gerecht, maar ook een goed teken. De lange strepen symboliseren een lang leven, dus de Chinezen geloven dat het niet alleen lekker is, maar ook nuttig. Behalve moslimnoedels, moet je ook gefrituurde noedels proberen (chao mien). In een speciale saus, Chinese gebakken noedels met eieren, verschillende groenten, vlees of zeevruchten. Het blijkt heerlijk, maar wat mij betreft te dik.
Persoonlijk vind ik dat de Chinese keuken vrij vet is en daarom zwaar voor de maag, maar hoeveel mensen hebben zoveel meningen. Ik vroeg ooit waarom zoveel olie aan alle gerechten toevoegt, het is smakeloos. Toen legde een bekende Chinese vrouw uit dat vroeger, niet alleen in de oudheid, maar ook nadat Mao Zedong aan de macht kwam, de meerderheid van de bevolking van het land zeer slecht leefde, en ze konden het zich niet veroorloven olie te gebruiken. Het werd beschouwd als een teken van welvaart en welzijn, dus nu, overvloedig met olie op gerechten gieten, willen ze laten zien dat alles goed is en dat ze geen medelijden hebben met gasten.
Chinese baozi's zijn groot, gestoomde zogenaamde ravioli of ongezuurde pasteien. Ze kunnen zowel vleesvulling als vegetarisch eten (verschillende soorten groenten, wortelen, paddenstoelen).
Ze zijn meestal geserveerd azijn, die ook donker van kleur is, dus verwar dit niet met sojasaus en verschillende smaakmakers. Baozi kan zowel op straat als in het restaurant worden gekocht. In China is er zelfs een beroemd netwerk van fastfood, dat zich uitsluitend bezig houdt met hun voorbereiding.
Jiaozi - Chinese gekookte of gefrituurde dumplings. Ze kunnen ook absoluut elke vulling hebben, ze verschillen in grootte en bereidingswijze van baozzi.
Een ander beroemd Chinees gerecht is kipgongbao. Traditioneel behoort het tot de keuken van Sichuan en is het erg pittig. Ik eet zelf niet pittig, maar ik hou echt van de combinatie van ingrediënten in dit gerecht (kip, pinda's of cashewnoten, wortels, komkommer of courgette). Wanneer ik een niet-pittige gongbao-kip bestel, lachen de Chinezen soms en worden dan boos, en ze zeggen altijd dat zonder scherpe Sichuan-peper het helemaal anders wordt. Als je een fan bent van pittig eten, dan moet je een gerecht proberen dat bereid is volgens het originele recept, en zo niet, dan kun je altijd vragen om het zonder peper te maken, je moet gewoon zeggen bu yao lazzy (不要 辣子 bùyàolàzi)
Er is in China nog een interessant gerecht, het wordt ho-go (of samovar) genoemd. Het is interessant omdat bezoekers hun eigen voedsel koken. Een grote bak met bouillon of meerdere kleine (afhankelijk van het aantal personen) en rauw bereid voedsel worden naar de tafel gebracht. Het kunnen verschillende soorten vlees, zeevruchten, tofu, paddenstoelen, groenten en groenten zijn. De container wordt op het verwarmingsoppervlak geplaatst en wanneer de bouillon kookt, betekent dit dat het tijd is om daar voedsel te gooien. Als de producten gaar zijn, moeten ze eten en drinken met speciale sauzen. Bouillon en sauzen zijn verschillend, pittig en niet, met verschillende toevoegingen. In feite is dit een zeer prettige manier om tijd door te brengen in het bedrijf, en de Chinezen gaan heel vaak naar ho-go en zingen tegelijkertijd karaoke.
Voor dit gerecht moet je eerst de producten selecteren, zoals in het buffet. Het kunnen groenten, champignons, vlees, zeevruchten, tofu zijn en dan worden ze gekookt in een speciale saus en kruiden. Prijs is afhankelijk van het aantal geselecteerde producten. Meestal is de prijs van groenten één, want vlees en zeevruchten zijn anders. Wanneer u de ingrediënten hebt geselecteerd, worden ze gewogen en worden ze op gewicht geprijsd.
Voor dit gerecht wordt het vlees in reepjes gesneden en op hoog vuur gebakken, waarbij saus, knoflook en hete peper worden toegevoegd. Volgens de meest Chinezen, geeft de saus het gerecht een visachtige geur, dus in letterlijke vertaling klinkt de naam als "varkensvlees met vissmaak". In feite is de vissmaak daar niet gevoeld, en het gerecht is best lekker en interessant.
Als je geen vlees eet, dan is het in China geen groot probleem, want er zijn veel verschillende vegetarische gerechten, in dit geval moet je het woord kennen - soo 素 sù, wat mager of vegetarisch betekent. Het vlees zal hun 荤 hūn zijn. Je kunt bijvoorbeeld zeggen in bu chi hong de 我 不 吃荤 的 (wǒ bù chī hūnde) Ik eet geen vleesvlees, of om ze deze zin te laten zien, je zult worden begrepen en voedsel krijgen voor vegetariërs.
Als zodanig zijn desserts in Chinese restaurants en in de traditionele Chinese keuken dat niet, er is geen overvloed aan snoepgoed, zelfs niet in winkels. In feite zijn de Chinezen niet zo dol op al het zoete, op de een of andere manier is dit lang niet gebeurd. Daarom zou ik willen zeggen dat China geen snoepland is. Heerlijke snoepjes hier behalve geïmporteerd. Maar ze vonden een uitstekende en gezondere vervanging - fruit.
Als dessert serveren restaurants vaak gesneden papaya met wat zoete siroop of soms kan het ook ander fruit zijn, zoals mango of ananas.
Meestal belandt de Chinese feestmaaltijd in een groot gerecht met prachtig aangelegde vruchten, hoewel fruit vanaf het begin kan worden geserveerd, er zijn geen strikte regels voor deze score. Fruitschalen worden besteld, zelfs in bars voor bier.
Straatverkopers overal verkopen een andere fruitdelicatesse aan tanhulu - fruit op een stok (糖葫芦 tánghúlu), ofwel gevuld met karamel of suikerstroop. Fruit kan overal worden gebruikt, maar meestal zijn het kleine Chinese appels. Voor de verandering is het het proberen waard. Trouwens, Chinese kerstomaatjes worden ook fruit genoemd, dus het kan worden gevonden in vruchtensappen, in zoete salades en zelfs bij het versieren van cake, en in dergelijke tanhuli ook.
Nog voordat ik naar China ging, toen ik naar onze Chinese restaurants ging, probeerde ik gewoon geweldig dessert - fruit in karamel (拔丝 水果 básīshuǐguǒ, en was zeer verrast dat ik ze niet kon vinden in het veronderstelde thuisland. Als je het geluk hebt om het in het menu te zien restaurant zoiets, probeer het zeker, het moet heel smakelijk zijn.
Onlangs zijn verschillende banketbakkerijen en Europese cafés in China erg in de mode, met een verscheidenheid aan taarten, gebak en andere desserts. Maar ik kan ze niet smakelijk noemen. Chinees gebak en gebak zien er ongelooflijk mooi en smakelijk uit, elke cake is een kunstwerk, maar helaas hebben ze geen speciale smaak. Ze zien er zo anders uit, ze smaken allemaal hetzelfde: een koekje, veel room en fruit er bovenop, hier eindigt de fantasie van de Chinese banketbakkers. Onder invloed van het Westen, begonnen de Chinezen de laatste jaren cakes te kopen voor hun verjaardag, hoewel er nog nooit zo'n traditie bestond.
De Chinezen, deze tartlets hebben veel vraag en worden verkocht op straat, in supermarkten, banketbakkers en in cafés en restaurants. De basis van bladerdeeg wordt gevuld met zachte eierroom en gebakken. Deze delicatesse is ook goedkoop, vanaf 3 yuan per stuk.
Over het algemeen is Mantou een soort ongezuurd Chinees brood, maar er is ook een verscheidenheid aan desserts. Gestoomde broodjes worden geserveerd met gecondenseerde melk. Op een schaal twee kleuren, vandaar de naam. Gouden bedekt met siroop en gebakken in de oven, ze zijn heerlijker, witte broodjes zijn vrij smakeloos.
Er zijn speciale desserts in China, die alleen op bepaalde feestdagen worden gegeten, bijvoorbeeld moon cakes (uebins), jonzi yuanxiao, niengao (new year's pie) en anderen. Verkoop ze pas aan de vooravond van de vakantie. Lees meer over deze gerechten in het artikel over Chinese feestdagen.
In vergelijking met onze cafés en restaurants zien veel Chinese plaatsen er extreem onaantrekkelijk uit, ze zijn niet erg schoon, en veel wordt direct op straat bereid, de verkoper neemt het geld meteen en hij snijdt het vlees met deze hand. Bovendien zijn de bezoekers zelf erg vuilnis, en dit wordt niet altijd netjes opgeruimd, met uitzondering van alleen dure restaurants. Veel nieuwkomers in het land ervaren shock en horror, en ikzelf was zo. Altijd geprobeerd om je voor te stellen dat dit zo'n puinhoop in de zaal is, wat gebeurt er in de keuken? Maar om eerlijk te erkennen, voedsel noch vrienden of vrienden hadden voedselvergiftiging of andere problemen met voedsel, want 4 jaar van het leven is hier niet gebeurd, op welke plek dan ook die we zouden eten.
Het belangrijkste is dat u probeert drukke en relatief schone plaatsen te kiezen. Als het café heerlijk is, dan zullen er elke dag veel mensen zijn, als de instelling leeg is, is het al achterdochtig. De aanwezigheid van een plaats moet echter op tijd worden beoordeeld, omdat, zoals u zich herinnert, de Chinezen het regime observeren. Als het café leeg is tijdens het avondeten of de lunch, moet het alarmerend zijn, maar als het leeg is met andere tussenpozen, is het bijna normaal.
Persoonlijk is mijn kwaliteit van eten in China twijfelachtig, sterker nog, we weten allemaal dat dit een land van vervalsingen is, en producten zijn geen uitzondering. Af en toe lees ik het nieuws over een ander schandaal, dan nepvlees, dan worden nepeieren of verboden substanties in de producten gevonden. Soms bevatten nieuwsverslagen ook gewetenloze eigenaren van bedrijven die drugs in hun voedsel strooien om een constante toestroom van klanten te verzekeren. Je moet dus altijd voorzichtig zijn, want gezondheid hangt ervan af.
Als je hier de hele tijd woont, is het allemaal niet grappig. Veel Chinezen kopen liever duurdere, maar tegelijkertijd betere geïmporteerde producten. Maar toch hoop ik dat niet alles zo slecht is als het lijkt, en er zijn tenminste enkele bruikbare stoffen in Chinese producten. Natuurlijk, in vergelijking met zelfgemaakte, dan hebben we producten van hogere kwaliteit, en op de een of andere manier smaakt alles beter.
De prijzen in China voor voedsel zijn compleet anders, het hangt allemaal af van de status van de instelling en de stad. De kosten beginnen vanaf 1-2 USD per portie rijst met groenten of noedels en tot in het oneindige. Natuurlijk, in grote steden zoals Beijing, Shanghai, Shenzhen, Guangzhou, zullen de prijzen van voedsel niet alleen in instellingen, maar ook in winkels hoger zijn, in kleine steden lager. De prijs is afhankelijk van de kwaliteit van de ingrediënten.
Het goedkoopste eten bij straatventers. Naast het feit dat er in elke stad hele straten en markten zijn waar voedselbakken zijn gevestigd, gaan venters dagelijks naar universiteiten, scholen en andere openbare plaatsen. Voor het ontbijt hier voor 1-2 USD kun je een broodje kopen met een ei, worst of groenten, sojamelk, gekookt ei, maïs, fruit op een stok. Op andere tijden worden er kebabs gebakken, groenten worden verkocht, ze verkopen koude noedels, verschillende platte cakes en andere snacks. Ik zou je aanraden om de lokale hamburger te proberen, het wordt "jochzyabin" (夹 饼, ròujiābǐng) tortilla genoemd, waarin ze gefrituurd vlees met kruiden doen, erg lekker en bevredigend.
In kuststeden bereiden venters vis en vis voor, moslims hebben verschillende kebabs. Over het algemeen kun je natuurlijk in elke stad op straat erg smakelijke en interessante gerechten vinden en meestal eet je in China straatvoedsel. Wees niet bang om eten op straat te kopen, maar natuurlijk moet de hygiëne in acht worden genomen en zorgvuldig de plaats kiezen.
Een beetje duurder zal kosten om te eten in kleine cafés en diners. Maar ook binnen 2 USD kunt u een portie boazi of jiaozi bestellen. Voor hetzelfde geld kun je een portie gefrituurde noedels of rijst kopen met ei en groenten, of met vlees, maar er zal heel weinig vlees zijn. Meestal zijn vleesgerechten duurder, vegetarisch is goedkoper. In de meeste instellingen kost een portie gekookte rijst 2 yuan - 0,31 USD, u kunt elk ander gerecht erbij nemen, bijvoorbeeld, de gemiddelde prijs voor varkensvlees in zoetzure saus in een goedkoop café is 20-30 yuan (3-5 USD), als u neemt, bijvoorbeeld, aubergine in vissaus (鱼香 茄子 yú xiāng qiézi), het zal minder zijn dan 20 yuan.
Maar prijzen zijn afhankelijk van de stad en de locatie van de instelling. In toeristische plaatsen zal alles ongeveer 2 keer duurder zijn. Met uitzondering van rijst, die individueel wordt geserveerd, zijn de porties in China vrij groot, samen kun je goed eten.
In een restaurant zal de prijs voor één gerecht gemiddeld beginnen bij 50 yuan en meer, het hangt allemaal af van het restaurant zelf en de kwaliteit van de service.
Onlangs zijn er veel buffetrestaurants in China geopend. De Chinezen noemen ze Europese keukeninrichtingen, hoewel naar mijn mening de Europese keuken daar niet ruikt, maar traditioneel zul je deze schotels niet Chinees noemen. Ze serveren alles, van snacks tot desserts, er is vaak een verscheidenheid aan zeevruchten. De prijs voor toegang varieert van 50 tot 200 yuan, maar het kan duurder zijn.
De Chinese keuken is werkelijk verbazingwekkend, gevarieerd en veelzijdig. Hierdoor zijn Chinese nationale gerechten al lang algemeen bekend en geliefd buiten hun eigen land. Kom naar China is in ieder geval om zijn beste gerechten te proberen, niemand zal onverschillig blijven voor zo'n overvloed aan keuzes. Hier kunt u echt eten vinden voor elke smaak en portemonnee. En zelfs na vele jaren zal China niet ophouden te verbazen, want alles proberen is gewoonweg onmogelijk.
http://travelask.ru/china/eda-v-kitaeTerwijl ik door de sectie "varkensschotels" van de Chinese culinaire site keek, ontmoette ik herhaaldelijk de recepten van worstjes. Op het eerste gezicht zijn de recepten anders, maar bij zorgvuldig lezen bleek dat dit varianten van hetzelfde recept zijn. Verschillen alleen in de samenstelling van kruiden. Ik koos voor dit recept:
Ik weet niet meer waar ik het recept heb gevonden, maar ergens in de uitgestrekte LJ.
Het gerecht is eenvoudig, zowel qua samenstelling als qua bereidingswijze - runderstoofpot, broccoli en heerlijke saus.
Chinees gerecht voor liefhebbers van zeer gekruid eten.
Ik stel voor dat je het recept van het koken van aardappelen uit de Chinese keuken probeert. Zoete en pittige aardappelen zijn zeer geurig, smakelijk en zacht. Ik ben er zeker van dat je niet onverschillig zult blijven bij het zien van gebakken aardappelen, met een lichte korst, die een verbluffend aroma en een aangename kleur uitstraalt. Help jezelf.
En opnieuw vertaalde en bereidde hij een recept voor op een Chinees culinair portaal. Een heel eenvoudig recept voor een smakelijke biersnack.
Ik kwam deze salade tegen en, eerlijk gezegd, verwachtte ik niets interessants. maar hoe fout ik was! Het is gewoon een explosie van frisheid en goedheid die me heeft weggeblazen! Ik zou blij zijn als je deze prachtige salade kunt waarderen!
Ik wil een heel eenvoudig recept voor het koken van de steel met je delen. Het vlees is erg zacht en sappig!
Het woord en de methode om te frituren "Roerbakken" werd geïntroduceerd in het culinaire woordenboek door Bouvey Yang Chao (een arts, een receptschrijver en de vrouw van de uitstekende linguïst Chao Yong Ren). Letterlijk vertaalt de methode zich als Stir Fry. We zagen vaak Aziatische koks die sferisch gevormde frituren "Wok" kookten in een hete, diepe boter, roeren met een grote schuimspaan en roerbakkende groenten, vlees of vis. Maar ze koken op deze manier, en we nemen hun principe en bereiden de onze voor.
Gisteren was het Chinese Nieuwjaar en vandaag bereikten mijn benen de ambachtelijke bierwinkel. Bij deze gelegenheid vertaalde een ander recept van de garnalen uit het Chinese culinaire portaal.
In Shanghai is het gebruikelijk om op straat eten te kopen, overal zijn tenten, gasbranders, barbecues waarop de Chinezen kebab maken van verschillende groenten, kippen, kikkers, schorpioenen. Verkoop ook veel verschillende noedels met allerlei sauzen en smaakmakers. Het straatvoedsel ziet er erg smakelijk uit, en we werden verleid, precies op straat kochten we vis in een knapperige korst, die een slimme en glimlachende Chinese man voor ons neerlegde.
Deze salade is van harte welkom voor de nieuwjaarstafel. Op de nieuwjaarstafel moet er veel plantaardig voedsel zijn: slablaadjes, groenten, fruit, omdat de stier een herbivoor is - je zult deze salade enorm waarderen en je zult het hele jaar door succesvol zijn.
Heerlijk brood zonder bakpoeder, gist, frisdrank en bakpoeder! Vooral mooi voor koffie in de ochtend! En de kinderen zullen blij zijn! Met een heerlijke textuur, zacht, nat, smelt gewoon in je mond! Postscriptum Traditioneel wil ik deze heerlijke broodcake mooi astrakhan81 geven! Mijn lief, je boetiek met mosselen heeft me op het eerste gezicht veroverd !!) Ik hoop dat onze vriendschap alleen maar zal groeien! :)
Eenvoudig te bereiden en smakelijk gerecht met beschikbare producten
Kip en fruit zijn een heerlijke combinatie, maar er zijn ook noten in dit gerecht. Behandel je huis of gasten, ik denk dat ze het leuk zullen vinden. Smaakspecifiek :-)))
Als u niet tevreden bent met iets in een nieuw ontwerp - schrijf uw opmerkingen zodat we het kunnen repareren.
Inloggen zonder registratie
U kunt inloggen op deze site.
onder jouw naam.
Chinese Aubergine is een heel eenvoudig recept, maar het blijkt een heerlijke eenvoudige pittige snack te zijn.
Ingrediënten: Aubergine - 2 stuks. Knoflook - 2 tanden. Gemalen gember - 1 eetl. Spaanse peper - 1 st. Sakha - 2 theel. Oestersaus - 1 eetl. Sojasaus - 1 eetl. Zetmeel - 1 theelepel Water - 50 ml. Zetmeel voor het pletten van olie om te braden.
We snijden aubergines in blokjes en vullen met gezout water, laten we een tijdje staan, zodat de bitterheid naar beneden komt en in elkaar knijpt.
Koken saus: voeg gehakte gember, suiker, oestersaus aan gehakte knoflook en chili peper, bak alles snel en voeg water toe met zetmeel.
Rol aubergines in zetmeel en bak in kokende olie.
Leg de afgewerkte aubergines op een servet en giet de saus erover.
Ik had nooit gepland om in China te reizen, maar het toeval wilde dat er ooit op zakenreis moest worden gereisd. Naar mijn mening was de hemel zoiets als een andere planeet, en in het algemeen wel, maar alles bleek een orde van grootte beter te zijn dan ik me had voorgesteld. Dit is een speciale wereld, waar je bijna eindeloos over kunt praten, maar nu zou ik iets over eten willen vertellen.
Ik las over het eten van bijna alles in China, inclusief onschuldig vermoorde baby's. Hoewel, ik geloof dat alle geruchten over kannibalisme - dit is een soort van artistieke fictie, maar wie weet.
China is groot en de keuken is heel verschillend van regio tot regio, maar in grote steden kun je natuurlijk een restaurant vinden met elk van hen. Maar ik zal het kort houden :) En ik zal alleen vertellen over enkele van mijn indrukken.
De Chinezen hebben een specifieke smaak, ook in het ontwerp van gerechten.
Soms kan de soep half peper zijn. Acute. Dit is een pijn.
Er zijn food courts waar je rauw voedsel uit een etalage kunt kiezen, en je zult ze allemaal samen grillen. En er zijn kikkers)
Over ronde tafels, waarschijnlijk weet iedereen het al. In het midden van de tafel staat een ronde glazen schijf, deze draait mee met borden, die allemaal voedsel verzamelen met hun gelikte eetstokjes. Als je preuts bent, dan sympathiseer ik met je.
In China maken ze bietendesserts. Er gaat niets boven dat.
En eet schorpioenen. Ze zeggen dat je levend moet eten. We aten dood en gebakken, niet volgens canon. Maar dat was genoeg voor mij. Het gevoel dat je een schorpioen hebt opgegeten en nu is het in je... Mmm....
Naamgeving is best grappig voor een Rus.
De Chinezen zijn dol op kippenpoten!
Straatvoedsel is behoorlijk smakelijk.
Er zijn brandblussers, als iemand te erg is)
De Chinese keuken heeft zich over de hele wereld verspreid en is in veel verschillende delen van de wereld bekend geworden. Waarom is ze zo goed en waarom is ze eraan gewend geraakt, zelfs als haar eigen, historisch ontwikkelde culinaire richtingen zijn?
De basisbeginselen van de Chinese keuken.
Wat onderscheidt de Chinese keuken van dezelfde Europeaan, vraag je je af? Ja, alles - ik zal je antwoorden.
In de Chinese keuken worden hoofd- en secundaire gerechten onderscheiden. Hier eindigt bijna alle systematisering. Want er is noch de eerste cursus, noch de tweede, noch de salades, die op enige manier zijn onderverdeeld in tijd en dienende rij.
Te beginnen met het systematiseren van gerechten, soorten warmtebehandeling, snijden van producten en eindigen met smaken. Als zodanig is de indeling in "first, second and compote" dat niet. Alle gerechten worden geserveerd op basis van hun bereidheid. Ik zal nooit de verbaasde ogen vergeten van een Chinees, een medewerker van de restaurantwereld, die vernam dat we in Rusland gerechten in restaurants strikt volgens de regels eten. En het antwoord was zijn zin: "en hoe doen ze het allemaal ?!". Ja, in het menu van wijdvertakte Chinese restaurants worden gerechten in de regel gesystematiseerd volgens de belangrijkste ingrediënten. Zoals vlees, vis, groenten. Om het navigeren te vergemakkelijken. Deze systematisering is zichtbaar in de namen. Bijvoorbeeld tomaten met eieren, vlees in een zoetzure saus, vis in een pikante saus, etc. Maar dezelfde salades in ons begrip voor de Chinezen zijn hetzelfde eten - chai. Het woord salade ze verschijnen niet in de naam van de gerechten. In grote restaurants op salades zijn individuele chefs. In kleine salades kookt de assistent. Maar eerst moet hij de snit voor de chef bereiden en dan kan hij salades doen. Daarom gaan salades vaak 'uit' in de hal na warme gerechten. Dit is absoluut normaal vanuit Chinees oogpunt. En als je dit weet, een Chinees restaurant bezoekend, moet je niet hysterisch en beledigd kijken naar het verwijderen van salade, niet in de eerste plaats. Soepen. Dit is nog steeds het zwanenzang! Als we in één woord over eten en drinken spreken in het Russisch - smakelijk, dan is er in het Chinees een duidelijk verschil: eet smakelijk en drink lekker. Vanuit Chinees oogpunt zijn soepen dronken en worden ze niet gegeten. In de regel worden soepen geconsumeerd aan het einde van de maaltijd. Voor meer dan twintig jaar Chinees eten, in Chinese soepen, heb ik een verscheidenheid aan ingrediënten gezien: komkommers, kool, eieren, tomaten, peren en nog veel meer. Maar ik heb nog nooit één enkel product gezien in Chinese soepaardappelen. Persoonlijk ben ik het eens met een, niet echt gastronomische vergelijking van Chinese soepen, gegeven door een Russische toerist: "Chinese soep is wanneer de vaat wordt gewassen en dit water in de pan wordt gegoten." Verder is er in de Chinese keuken geen concept van garnering. Alleen gekookte rijst is een ondergeschikte schotel, en dezelfde gekookte rijst, maar gebakken met eieren en groenten, is al een behoorlijk onafhankelijk gerecht. Maar dit zijn allemaal conventies en externe verschillen. Het belangrijkste verschil is smaakcriterium. Voor mij zal het altijd ongepast zijn als het feit dat Chinees de Europese keuken kookt, en wanneer een Europeaan Chinees kookt. Om Chinees te koken, moet je Chinees geboren en opgegroeid zijn. Misschien kunnen dergelijke uitzonderingen zijn dat een Europeaan in China is opgegroeid in de Chinese keuken. Maar dit is slechts een uitzondering, niet meer. En tot nu toe heb ik dit nog niet bereikt. Daarom is alles wat onze Russen, zelfs vooraanstaande chef-koks, proberen te koken, in termen van de Chinese keuken, niets meer dan fantasie over het onderwerp. Om dit te begrijpen, is het voldoende om eens te zien hoe de Chinese chefkok voedsel kookt. Vóór hem zullen een paar dozijn kommen en potten zijn, met allerlei verschillende ingrediënten, niet alleen het doel, maar ook de naam waarvan de helft ons onbekend is. En in welke volgorde en dosering Chinese chef-koks hun specerijen gebruiken, is dit een ander verhaal. Probeer de Chinezen te vragen hoe hij precies dat of dat woord zegt. Geloof het, een Chinees zal minstens een seconde hangen voordat hij je het antwoord geeft. Gewoon omdat hij aangeboren en volledig intuïtief van toon spreekt. Op dezelfde manier zal het voor een Chinese kok moeilijk zijn om zijn smaakcriteria, die in het gerecht worden gezet, in de vorm van bepaalde additieven te beschrijven. Als we het hebben over de combinatie van smaken, dan is het in de Chinese keuken dat zuur, zoet, zout, pittig en bitter zo nauw wordt gecombineerd. En als we monosodium glutamaat herinneren, zonder dat vrijwel geen Chinees gerecht compleet is, dan is het erg moeilijk om deze combinatie van zes smaken over te brengen op een Europeaan.
Ja, natuurlijk, in alle bekende gerechten is er een klassieke kruidenbasis, maar verder hangt alles heel individueel van de kok af. Het is gewoon onmogelijk om dit te begrijpen en over te brengen in een uitvoering zonder Chinees te zijn en zonder grondig alle mogelijke variaties van smaken van een bepaald gerecht te kennen. Wat is er over de subtiliteiten van smaak. Ik ben altijd aan het "glimlachen" ter plekke wanneer een Europese kok iets in een conventionele braadpan braakt en het presenteert als een Chinees gerecht. Ja, geen Chinese koekenpannen! Er is niet alleen om één reden, het is daar nodig net zoals een "geitenaccordeon", "ezelaccordeon" en "in de Finse badpassatizhi", en alles bij elkaar. Ik begrijp heel goed dat zulke methoden als het blancheren in kokende olie van alles en nog wat, bij welke Europese kok ook, een toestand van voor het infarct kunnen veroorzaken. Maar in de Chinese keuken is dit een van de belangrijkste methoden voor het verwerken van ingrediënten voor de uiteindelijke bereiding van een gerecht. Gezien de korte-termijn aanwezigheid van het product in de olie en de temperatuur van deze olie, krijgen we uiteindelijk een volledig noodzakelijk en niet-vet product. Maar dit is als de chef-kok niet sleutelt en normaal de olie uit het product op de zeef laat lopen. Anders zien we aan onze tafel hoe we de juiste Chinese keuken niet moeten bereiden. Dus, overweldigend Chinese gerechten worden gekookt in de wok. Dit is zo'n gesmede ketel van dun staal. Ja, wok is gemakkelijker dan ketel, maar met de producten erin gevuld, is het trekken aan hen geen gemakkelijke klus. Het is om deze reden dat in China alle koks in de hitte van de koorts mannen zijn. En de mate van hun vaardigheid wordt dom gemeten aan het aantal jaren dat ze de wok hebben getrokken. Meer informatie hierover vindt u hieronder. Vergeet niet te snijden. In het algemeen onderscheidt het snijden van het product deze of gene keuken heel erg. In de Chinese keuken is snijden heel sterk verbonden met de manier waarop de laatste gerechten worden gegeten. Omdat Chinezen meestal met stokjes eten, wordt het overgrote deel van de ingrediënten geknipt zodat ze met deze eetstokjes kunnen worden ingenomen. Maar misschien in kleine blokjes snijden. Deze snede is bereid voor gefrituurde rijst. Maar gemberblokjes snijden nooit, omdat het niet wordt gegeten. Daarom, voor gember, voornamelijk gebruikte snijbranden, hoewel het gebeurt en cirkels. Dan kan het gemakkelijk in de schaal worden opgemerkt en niet worden gegeten.
Terwijl ik China en de Chinese keuken al meer dan 20 jaar bestudeer, ga ik er niet van uit om over alle mogelijke richtingen te praten. Omdat China zeer divers en multinationaal is. Er zijn globale richtingen, maar met hun eigen unieke parochiale schakeringen, en er zijn er lokale, in het kader van een bepaalde provincie. Alles wat hier zal worden beschreven, heb ik zeker geprobeerd te eten en iets om te koken.
Dus, welke soorten of richtingen van de Chinese keuken zijn mij bekend. Misschien, niet alleen voor mij, maar voor de meeste andere niet-Chinezen, zijn Chinese gerechten zoals dumplings en noedels bekend.
Een van de versies van de oorsprong van dumplings zegt dat het China is dat hun thuisland is. Sinds ongeveer knoedels in China betrouwbaar bekend voor meer dan tweeduizend jaar. In veel artikelen op het internet staat om een of andere reden dat de dumplings in China alleen op feestdagen eten. Ik ben het categorisch oneens hiermee. Er zijn opzettelijk gemaakte knoedels gemaakt, waarin u vele soorten knoedels kunt proeven, maar u kunt zo'n nationaal gerecht als rijst niet vinden. En wat, deze instellingen werken alleen op feestdagen? Ik smeek het je. De Chinese dumplings zijn homyachat, zowel op weekdagen als op feestdagen. Allereerst omdat het een erg goedkoop gerecht is. In supermarkten vindt u een enorme hoeveelheid kant en klare diepgevroren dumplings voor elke smaak. Bovendien worden in dezelfde supermarkten in de afdelingen kant-en-klare gerechten dezelfde knoedels zelf gevormd en gekookt. En deze kant-en-klare knoedels kosten ongeveer 5 yuan per halve kilo. Hoewel ik dit gerecht onze 'dumplings' noem, zijn de Chinezen erg verschillend van de Russische dumplings. Zowel qua uiterlijk als qua inhoud. Maar het is beter om te beginnen met de methode van hun voorbereiding, hoewel, en hier is het niet zo eenvoudig. Chinese dumplings zijn ook met en zonder bouillon. Maar in de meeste gevallen at ik dumplings zonder bouillon. Met bouillon kwamen er meer varianten van onze dumplings tegen, waarvan er ook een enorme variëteit in China is. Dus, dumplings zonder bouillon zijn ook verdeeld in twee hoofdgroepen: chao tzu en bao tzu. De eerste is bereid uit dun deeg en wordt meestal gekookt in water. De tweede, bao tzu, is gemaakt van gistdeeg en gestoomd. Hoewel, moet ik toegeven, heb ik vaak waargenomen hoe dezelfde tiao tzu ook in steamers worden gekookt. Als Russische klassieke dumplings alleen vlees, ui, zout en peper bevatten in de vulling, dan zijn de Chinese dumplings in de vulling gevarieerd om te schande. De Chinezen in hun dumplings kunnen alles wat bij de hand is, doorstromen. Zoals in het algemeen in voeding, en in het bijzonder knoedels, gebruiken de Chinezen veel groenten. Eén wiet toegevoegd, hier heb je een nieuwe look. Maar soms, op het eerste gezicht, kan een volledig ongepast ingrediënt in dumplings een zeer heldere en interessante schaduw opleveren. Ik zal nooit knoedels vergeten met varkensvlees en volle granen. Een lichte hint van zoetheid van maïs verzachtte de smaak van Chinees varkensvlees, dat vaak niet helemaal duidelijk was. Het zit allemaal binnen. Maar buiten, in vorm, lijken Chinese dumplings meer op onze dumplings. Maar het deeg voor hen is gedaan zonder het gebruik van eieren.
Zoals hierboven al vermeld, kunnen dumplings worden geproefd in restaurants van een breed bereik en in gespecialiseerde dumplings. Ook kunnen knoedels vaak worden gekocht in heel kleine winkeltjes op wielen, gewoon op straat voor penny's. Maar ik zeg meteen dat er, zonder de Chinese taal te kennen, Chinese dumplings zijn, het is net alsof je een loterijspel speelt. Buiten zijn ze allemaal hetzelfde, maar om te proeven kun je zowel een volledig oneetbare optie tegenkomen als best passende vulling in de vorm van vlees met kool. Dan zullen ze onze knoedels niet alleen in vorm maar ook in inhoud herinneren. Oh, en ook, gebakken knoedels zijn heel gebruikelijk in China. In Rusland zijn er ook gefrituurde dumplings, maar niet op zo'n schaal.
Met de geschiedenis van de oorsprong van noedels, is alles veel gemakkelijker. Reeds bewezen feit dat de oudste historische ontdekking van noedels teruggaat tot 4000 jaar. Het was in China dat deze noedel werd gevonden. Met noedels in China is veel tradities verbonden. Als u bijvoorbeeld naar een restaurant bent gekomen en de medewerkers hebben geleerd dat iemand van uw bedrijf vandaag een verjaardag viert, krijgt u zeker een noodle-gerecht aangeboden. In de regel worden Chinese noedels niet gesneden en niet verscheurd voordat ze worden geserveerd, omdat de lengte ervan een lange levensduur symboliseert.
Noedels kunnen een verscheidenheid aan vormen en kleuren zijn. Dun als draad en zo breed als een riem. Het kan met de hand worden getrokken of het kan worden gesneden uit opgerolde lagen. Rekening houdend met moderne technologieën en de hoeveelheid die wordt geabsorbeerd door de Chinese noedels, wordt het momenteel gemaakt met behulp van mechanische apparaten die lijken op een trommelspinmechanisme in oude Sovjetwasmachines. Daarom noem ik dergelijke noedels geperst. Chinese noedels kunnen worden gemaakt van tarwe, rijstmeel, van mungbonenmeel of van zetmeel. De laatste wordt funcheza genoemd. Bovendien is er in de regel nog een andere soort noedels en funcheza die wordt gebruikt in salades. Dit is tofu of "sojakaas", gevormd door lagen en in vierkanten of noedels gesneden.
Ik sta sceptisch tegenover de uitspraken over de noodle-richting van de Chinese keuken in een bepaalde provincie. Ook dit is een nationale Chinese schotel in mondiale zin. Maar, echt, in elke provincie kun je een kenmerkende kookoptie voor noedels vinden. Noodles worden gekookt en gebakken. Het wordt met en zonder bouillon gegeten. Heet en koud. Funcheza is vaak aanwezig in salades en in warme gerechten.
Als we het hebben over hete soorten noedels, dan wil ik de Uygur-keuken onder de aandacht brengen. Ten eerste zal het altijd huiselijke noedels hebben. Ten tweede, als de noedels met bouillon, het hoogwaardige gekookte bouillon van rundvlees is, en niet alleen warm water. Als de Chinezen heel vaak de smaak van hun noedels brengen met allerlei hete kruiden, die in de regel gratis door de eigenaars van het noedelshuis worden verstrekt, dan zullen de Oejgoeren een klaar gerecht met een rijke en heldere smaak hebben. Waarin praktisch niets toevoegt. Nou, de gefrituurde noedels van Uigurs zijn veel beter dan die van gewoon Chinees.
Hogo, hete-pot of Chinese samovar.
Als een apart gebied in China is Hogo erg ontwikkeld. In de regel zijn dit gespecialiseerde restaurants die alleen voor deze bestemming dienen. Omdat voor het serveren van gerechten in deze vorm speciaal uitgeruste tafels nodig zijn. Hoewel er ook universele restaurants zijn die, samen met Khogo, andere gerechten bereiden. Wat is Hogo? Klassiek wordt deze optie geserveerd op de tafel, in het midden waarvan een elektrische of gasbrander is geïnstalleerd, en er zijn opties met een vuurpot op kolen. Een grote pot bouillon wordt op deze brander geplaatst. Terwijl de bouillon kookt, heb je voorbestelde halffabrikaten bij het snijden: vlees, vis, groenten, noedels, gehaktballen en alles dat kan worden gekookt en gebakken. En je gooit zelf deze ingrediënten in kokende bouillon en na het koken, verwijder ze met stokjes, dompel ze in je eigen saus en consumeer. Dit alles is erg snel bereid. En een grote geest voor koken is niet nodig. Omdat je alles zelf doet, noemden Russische toeristen deze versie van eten als SamoVar. Engels sprekende burzhuiny noemde het als een "hot pot" of hete pot. Zoals ik al zei, kunnen de opties worden geroosterd en kunnen worden gecombineerd. Dezelfde pannen waarin de bouillon wordt gezet, kunnen in twee delen worden verdeeld. De ene is gevuld met scherpe bouillon, de andere is niet scherp. Voor de bereiding van sauzen in dergelijke restaurants is er een speciale ruimte met een groot aantal ingrediënten voor het maken van sauzen. Nogmaals, alleen. Daar kun je sojasaus, soja-azijn, sesamolie, notenpasta, knoflook, koriander en nog veel meer vinden. Op Hainan is Hogo heel gebruikelijk met de nadruk op zeevruchten.
In China in het algemeen, en vooral in Sanya, plaatsen waar houtskool, meestal recht voor je, bak alles wat je lekker vindt, erg populair zijn. Een paar jaar geleden waren er veel plekken in de stad waar mangalts stond en op dezelfde plaats zat. Maar ze besloten om de orde te herstellen en ze werden allemaal verwijderd. Srach, moet ik toegeven, ze waren niet ziekelijk op straat. Hier gebakken alles dat op stokken kan worden gedaan of gepropt tussen de roosters. Wat mij betreft, de Chinezen weten niet hoe ze vlees moeten braden. Uigurs,... dat is waar het is. Maar de Chinezen bereiden groenten en tofu voortreffelijk. Wie de gelegenheid krijgt, raad ik aan om de gebakken aubergine te proberen. Daar kun je ook de soep van gekiemde bonen bestellen met lichte spatten garnalen. Het wordt op dezelfde plaats op de grill bereid in een folie-vormige pan in de vorm van een grote mantina. Als je op tafel gaat, gaat de bovenkant open en haal je de soep uit een kleine pollepel. Ze kunnen ook lamsbout of -ribben koken. Meestal zijn ze niet volledig gefrituurd. En een kleine komfoor met verwarmde kolen wordt op tafel gelegd en u brengt het proces zelf naar de noodzakelijke conditie, periodiek, het vlees afsnijdend van de geroosterde kanten. Dit wordt gedaan omdat de Chinezen erg lange feesten houden, en lam snel bevriest en dik is, in deze vorm is het niet smakelijk.
Een andere richting in mijn verhaal is de hierboven genoemde wok. Europeanen noemen het roerbak. Hoewel, in dezelfde wok, zijn noedels en dumplings ook perfect gebakken / gebakken. Trouwens, het is erg populair, niet alleen in China, maar in heel Zuidoost-Azië. Persoonlijk ben ik het niet helemaal eens met het gebruik in dit geval van het woord Fry - frituren. Nadat we de werking van het koken in een wok hebben bestudeerd, is het heel moeilijk om dit proces in onze gebruikelijke zin heet te noemen. Met dunne wanden wordt de wok op een zeer krachtig vuur gezet en wordt onmiddellijk de warmte overgedragen naar het product dat erin is geplaatst. Daarom, zodat het product niet verbrandt, scheurt de kok, ruwweg gesproken, de wok zodat de producten erin constant naar boven stijgen en er onmiddellijk naar terugkeren, nadat ze zijn omgekeerd. Gezien de verwarmingskracht van de oven, heeft het product slechts een fractie van een seconde aanraking nodig om de bodem van de wok te krijgen voor een warmtebehandeling. Zodat u zich de hoeveelheid verwarming op de Chinese kachel goed kunt voorstellen, zal ik u een voorbeeld geven. Als de wok 30 seconden of langer op een professionele Chinese kachel blijft staan, wordt het metaal waaruit de wok is gemaakt verhit tot rood.
Het is dus erg moeilijk om te zeggen dat de producten in de wok gebakken zijn. Integendeel, geblancheerd over een groot vuur. Als we het nu hebben over de frituurmethode, frituren, als de producten in een grote hoeveelheid olie worden gebakken, dan is het woord "bakken" zeer geschikt.
Aan het begin van het artikel heb ik al gezegd dat koken in China een puur mannelijke bezigheid is. Zowel vanwege de fysieke ernst van de procedure, als vanwege de enorme thermische belasting en mini-brandwonden van hete olie. Geloof me, er is weinig plezierig als er hete olie op je gezicht valt. En hoe professioneel de chef ook is, onder zware belasting en een serieuze stroom van bereidingsgerechten, kunnen onwillekeurige fouten worden gemaakt en kunnen waterdruppels in de hete wok en op de olie vallen. Een andere belangrijke factor is de vluchtigheid van de olie. Hoe goed de afzuigkap ook is om een kachel te hebben, er zal nog steeds hete olie in de Chinese keuken in de lucht aanwezig zijn. En als hete peper wordt gebakken, of azijn in het roosteren wordt gegoten, dan kan niet iedereen gewoon naast de kachel staan, niet om te werken. Het grillen van hete pepers veroorzaakt een spasme van de luchtwegen.
Ondanks al deze angsten heeft stri-fry-technologie een enorm voordeel ten opzichte van alle andere kookmethoden. Namelijk, op deze manier kun je heel snel heel veel mensen voeden. Wat is belangrijk voor het dichtbevolkte China. Met de juiste voorbereiding van de blanco's en het goed gecoördineerde werk van twee mensen - de kok en de assistent, kunnen gerechten uit de wok met een interval van 2-3 minuten verschijnen. Als de kok handig is en hij heeft ten minste twee branders beschikbaar, dan kunnen zelfs complexere gerechten in 5-7 minuten worden bereid. Persoonlijk ken ik geen andere kooktechnologieën, in eerste instantie rauw voedsel, met dezelfde snelheid. Voor Chinese chef-kok is wok universeel. Daarin kan hij dumplings koken en bakken. Kook de soep, blancheer de groenten, vis, vlees. Zelfs als een dubbele boiler kun je wok gebruiken.
Wat betreft de gerechten bereid in de wok. Ik moet zeggen, de Chinezen zijn verdomd sterk in groenten. Aanvankelijk waren ze erg arm en waren ze gewend aan een grote consumptie van groenten en allerlei soorten groen. Bijvoorbeeld, een zeer eenvoudige samenstelling van Ti San Sen (Three Freshness of Eggplants, Potatoes and Sweet Green Peppers) smaakt geweldig. En hoe zit het met tomaten met een ei? Nog eenvoudiger in samenstelling. Maar als goed gekookt, gewoon "mind otesh", zoals mijn goede vriend zegt. Maar al deze gerechten zijn alleen goed in vers bereide vorm. De volgende dag is het niet geschikt voor voedselproducten.
Als je van pittig eten houdt, dan raad ik zeker aan om de Sichuan-keuken te proberen. Dit is een apart gedeelte van de Chinese keuken dat is ontstaan in de provincie Sichuan en heeft een uitgesproken overvloedige hoeveelheid specerijen. Hoewel voor mij deze scherpte meer in de nasmaak komt, en helemaal niet vergelijkbaar is met de adem van de draak, die kan worden verdiend na de Mexicaanse of Koreaanse keuken. Sichuan mensen danken deze "liefde" aan gekruid eten aan het klimaat van de provincie - hoge luchtvochtigheid. Maar niet iedereen kan pittig eten. En hiervoor is er een Sichuan-peper, die in grote hoeveelheden gevoelloosheid van de mond veroorzaakt en u niet langer begrijpt of deze acuut is of niet. Trouwens, niet alle Chinezen eten graag pittig. En zelfs als ze een pittig gerecht bestellen, vragen ze altijd om water en dopen ze stukjes voedsel, waarbij ze de pikante saus wegspoelen. En dan eten. Veel Russen houden ook van gekruid voedsel. Maar soms, toen ik hen een gerecht met Sychuan-peperboter aanbood (zelfs niet met de peper zelf), raakte ik in een duidelijke verlegenheid in smaaksensaties. Heel veel is niet een eenduidige smaaksensatie veroorzaakt deze peper. Wat de Russen betreft, de noordelijke keuken staat het dichtst bij ons in smaakpercepties. Het is helemaal niet scherp. Met een vleugje zoet en zuur. Trouwens, als smaakmaker wordt in zuurzoete gerechten vaak pruimenjam gebruikt. En in varkensvlees in zoetzure saus kan samen met ketchup een beetje geconcentreerd abrikozensap worden toegevoegd.
De noordelijke keuken bevat in de regel veel vlees en vrij vet. Zuiderlingen eten meer mager en zeevruchten. Als u zeevruchten wilt eten, is het beter om de prestaties van zuiderlingen te proberen. In Sanya waren er restaurants met lokale gerechten direct aan het water, daarna werden ze overgebracht naar de kust. Dit is de zee van Hogo, die ik hierboven heb genoemd. Later in het algemeen afgeschaft. Jammer dat velen het zouden aanraden om daarheen te gaan. Zeer smakelijk en goedkoop. Verse zeevruchten, direct gevangen voor u uit het aquarium. Bovendien, zonder enige vliegen. In de stad zelf kun je vaak restaurants met aquaria zien, die live reptielen van zeeën bevatten. Maar de prijzen die er zijn, zijn paard en verre van het feit dat je precies dit levende exemplaar dat je hebt gepakt, wordt geserveerd. Het is een feit dat veel reptielen op zee niet lang in aquariums kunnen leven en uitsterven. Natuurlijk wordt al deze doden niet weggegooid maar bevroren voor de dichtstbijzijnde bezoeker. En het feit dat ze je betrapten op zweet, wordt in een tijdelijk aquarium naar binnen gegooid. Dan keert het dier terug naar zijn rechtmatige plaats in het aquarium buiten. En de markt voor gekoeld vlees is veel goedkoper dan levende vis. En het aquarium, het is slechts een mooie showcase lokken. Ik had het laatste restaurant samen met zo'n Chinees etablissement. En ik zag de hele keuken van binnenuit perfect.
Tot slot merk ik op dat de Chinese keuken zeer divers is en van alle kanten is beschreven. Maar wat hij noemde, hij zelf heeft noodzakelijkerwijs gegeten. Vanwege de aanwezigheid van een grote hoeveelheid suiker, zetmeel en boter die nuttig zijn voor niet-Chinezen, is het heel moeilijk om het te noemen. En het display in de Chinese keuken is ontworpen voor een groot bedrijf, respectievelijk, zeer grote porties. Met gewoontes is het gemakkelijk om te veel te eten. Ook erkennen de Chinezen zelf de schade van overvloedig geconsumeerd mononatriumglutamaat. Hun haar valt uit deze substantie.
En natuurlijk, Chinese gerechten, vooral warme gerechten, moeten door de Chinezen worden bereid. Uitgevoerd door een Europeaan, zal het een "zielige parodie op de linkerhand" zijn. Daarom, als je een video ziet, bereidt een Europeaan iets voor en zegt dat het een Chinese keuken is, geloof het niet. Zelfs als ik je laat zien hoe een Chinees kookt en jij een super-duper-kok bent in de Europese keuken, kook dan nog steeds niet zoals een Chinese man dat doet. Niet alleen de smaaknuances, maar ook een groot aantal kleine chips die niet worden gebruikt in de Europese keuken. Ja, ik gebruik zelf vaak een aantal conceptuele technieken uit de Chinese keuken, en zelfs, het is heerlijk, maar dat is helemaal geen compote. In de volgende artikelen zal ik u zeker enkele trucs uit de Chinese keuken vertellen. En er zal ook een overzicht zijn van het restaurant in Sanya met de vermelding van foto's van hun menu en met mijn aanbevelingen voor de keuze.
http://pikabu.ru/tag/%D0%9A%D0%B8%D1%82%D0%B0%D0%B9%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F%20%D0 % BA% D1% 83% D1% 85% D0% BD% D1% 8F / heet